ေဝႆႏၲရာမင္းသားသည္ အသက္ ၁၆-ႏွစ္အရြယ္သို႔ ေရာက္ေသာအခါ မင္းသားတို႔
တတ္အပ္ေသာ အတတ္မ်ိဳးစံုကို တတ္ေျမာက္သည္။ ထိုအခါ မင္းႀကီးသည္
မိဖုရားႀကီးႏွင့္ တိုင္ပင္ကာ ေဝႆႏၲရာ မင္းသားအား အလြန္လွပတင့္တယ္
ယဥ္ေက်းေသာ မဒၵီမင္းသမီးႏွင့္ ထိမ္းျမားေပးသည္။ ထီးနန္းကိုလည္း လႊဲအပ္သည္။
မဒၵီေဒဝီကား မဒၵရာဇ္မင္း၏ သမီးေတာ္ ျဖစ္ေပသည္။
ေဝႆႏၲရာမင္းသားသည္ မင္းျဖစ္သည့္ေန႔မွစ၍ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းပင္ ၆-သိန္း၊ ၆-သိန္းေသာ ဥစၥာတို႔ကို ေပးလွဴေလသည္။
မၾကာမီ မဒၵီေဒဝီသည္ သားေတာ္တစ္ပါးဖြားျမင္သည္။ ဇာလီဟု အမည္ေပးသည္။ ဇာလီမင္းသား မတ္တတ္ေျပးႏိုင္ေသာအရြယ္တြင္ မဒၵီေဒဝီသည္ သမီးေတာ္တစ္ပါး ဖြားျမင္ျပန္သည္။ ကဏွာဇိန္ဟု အမည္ေပးသည္။
ေဝႆႏၲရာမင္းသည္ ေန႔စဥ္ အလွဴႀကီးေပးရာတြင္ တစ္လလွ်င္ ၆-ႀကိမ္၊ ဆင္ျဖဴေတာ္ပစၥယကို စီးလ်က္ အလွဴဇရပ္ ၆-ေဆာင္တို႔ကို လွည့္လည္ၾကည့္ရႈေတာ္မူေလသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ကလိဂၤရာဇ္ျပည္၌ မိုးေခါင္သည္။ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာ ဒုဗ႓ိကၡႏၲရကပ္ႀကီး ဆိုက္ေရာက္ေနေလသည္။ ကလိဂၤရာဇ္မင္းသည္ မိုးရြာေစရန္ ၇-ရက္တိုင္တုိင္ ဥပုသ္ေဆာက္တည္သည္။ သို႔ေသာ္ မိုးမရြာေခ်။ ထိုအခါ အမတ္ပညာရွိတို႔က “ဆင္ျဖဴေတာ္ ေရာက္ရာ အရပ္၌ မိုးရြာပါသည္။ ေစတုတၱရာျပည္၊ ေဝႆႏၲရာမင္းႀကီး၌ ဆင္ျဖဴေတာ္ ရွိသည္။ ေဝႆႏၲရာမင္းသည္ အလွဴေပးရာ၌ ထင္ရွားေက်ာ္ေစာသည္။ ထိုမင္းထံ ဆင္ျဖဴေတာ္ကို အလွဴခံသင့္ပါသည္” ဟူ၍ အႀကံေပး ေလွ်ာက္ထားၾကသည္။
ကလိဂၤရာဇ္မင္းသည္ “ေကာင္းၿပီ” ဟု ဆိုကာ သင့္ေတာ္ေသာ ပုဏၰား ၈-ေယာက္ကို ေရြးခ်ယ္သည္။ “ေဝႆႏၲရာမင္းထံမွ ဆင္ျဖဴေတာ္ကို ရေအာင္ အလွဴခံေခ်” ဟူ၍ ေစလႊတ္လိုက္သည္။
ပုဏၰားတို႔သည္ ေဝႆႏၲရာမင္းထံ ေရာက္ေသာ္ ဆင္ျဖဴေတာ္ကို အလွဴခံသည္။ ေဝႆႏၲရာမင္းလည္း ဆင္ျဖဴေတာ္ကိုႏွင့္တကြ ဆင္ျဖဴေတာ္၌ ဆင္ယင္ထားေသာ အဖိုးတန္ အဆင္တန္ဆာတို႔ကိုပါ ေပးလွဴလိုက္သည္။ ထို႔ျပင္ ဆင္ထိန္းႏွင့္တကြ ဆင္ျဖဴေတာ္အား ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရသူမ်ားကိုပါ ေပးလွဴလိုက္သည္။ ထိုအခါ ဤ မဟာေျမႀကီးသည္ ျပင္းထန္စြာ တုန္ဟည္းလ်က္ ဒုတိယအႀကိမ္ ငလ်င္ႀကီးလႈပ္ေလသည္။
(ေဝႆႏၲရာဇာတ္ အပိုင္း-၃ အားဆက္တင္ပါမည္)
ေဝႆႏၲရာမင္းသားသည္ မင္းျဖစ္သည့္ေန႔မွစ၍ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္းပင္ ၆-သိန္း၊ ၆-သိန္းေသာ ဥစၥာတို႔ကို ေပးလွဴေလသည္။
မၾကာမီ မဒၵီေဒဝီသည္ သားေတာ္တစ္ပါးဖြားျမင္သည္။ ဇာလီဟု အမည္ေပးသည္။ ဇာလီမင္းသား မတ္တတ္ေျပးႏိုင္ေသာအရြယ္တြင္ မဒၵီေဒဝီသည္ သမီးေတာ္တစ္ပါး ဖြားျမင္ျပန္သည္။ ကဏွာဇိန္ဟု အမည္ေပးသည္။
ေဝႆႏၲရာမင္းသည္ ေန႔စဥ္ အလွဴႀကီးေပးရာတြင္ တစ္လလွ်င္ ၆-ႀကိမ္၊ ဆင္ျဖဴေတာ္ပစၥယကို စီးလ်က္ အလွဴဇရပ္ ၆-ေဆာင္တို႔ကို လွည့္လည္ၾကည့္ရႈေတာ္မူေလသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ကလိဂၤရာဇ္ျပည္၌ မိုးေခါင္သည္။ ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာ ဒုဗ႓ိကၡႏၲရကပ္ႀကီး ဆိုက္ေရာက္ေနေလသည္။ ကလိဂၤရာဇ္မင္းသည္ မိုးရြာေစရန္ ၇-ရက္တိုင္တုိင္ ဥပုသ္ေဆာက္တည္သည္။ သို႔ေသာ္ မိုးမရြာေခ်။ ထိုအခါ အမတ္ပညာရွိတို႔က “ဆင္ျဖဴေတာ္ ေရာက္ရာ အရပ္၌ မိုးရြာပါသည္။ ေစတုတၱရာျပည္၊ ေဝႆႏၲရာမင္းႀကီး၌ ဆင္ျဖဴေတာ္ ရွိသည္။ ေဝႆႏၲရာမင္းသည္ အလွဴေပးရာ၌ ထင္ရွားေက်ာ္ေစာသည္။ ထိုမင္းထံ ဆင္ျဖဴေတာ္ကို အလွဴခံသင့္ပါသည္” ဟူ၍ အႀကံေပး ေလွ်ာက္ထားၾကသည္။
ကလိဂၤရာဇ္မင္းသည္ “ေကာင္းၿပီ” ဟု ဆိုကာ သင့္ေတာ္ေသာ ပုဏၰား ၈-ေယာက္ကို ေရြးခ်ယ္သည္။ “ေဝႆႏၲရာမင္းထံမွ ဆင္ျဖဴေတာ္ကို ရေအာင္ အလွဴခံေခ်” ဟူ၍ ေစလႊတ္လိုက္သည္။
ပုဏၰားတို႔သည္ ေဝႆႏၲရာမင္းထံ ေရာက္ေသာ္ ဆင္ျဖဴေတာ္ကို အလွဴခံသည္။ ေဝႆႏၲရာမင္းလည္း ဆင္ျဖဴေတာ္ကိုႏွင့္တကြ ဆင္ျဖဴေတာ္၌ ဆင္ယင္ထားေသာ အဖိုးတန္ အဆင္တန္ဆာတို႔ကိုပါ ေပးလွဴလိုက္သည္။ ထို႔ျပင္ ဆင္ထိန္းႏွင့္တကြ ဆင္ျဖဴေတာ္အား ျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ရသူမ်ားကိုပါ ေပးလွဴလိုက္သည္။ ထိုအခါ ဤ မဟာေျမႀကီးသည္ ျပင္းထန္စြာ တုန္ဟည္းလ်က္ ဒုတိယအႀကိမ္ ငလ်င္ႀကီးလႈပ္ေလသည္။
(ေဝႆႏၲရာဇာတ္ အပိုင္း-၃ အားဆက္တင္ပါမည္)
No comments:
Post a Comment